Özümüze Nasıl Ulaşırız?

[Budray]

Özümüze dönmek mümkün müdür?
İnsan bilgi sahibi olunca fikirleri değişiyor. Kendimize yakın olmayan davranışlar gerçekleştiriyoruz. Tâbi bilgi sahibi olmayı kötülüyemem bunu okul, aile, filmler, arkadaşlıklar kısaca çevremiz ve diğer etkenler.

[Admin]

Tabiki mümkün, önemli olan bunu kişinin nasıl yapacağı veya yapabileceği.

[Budray]

Tabiki mümkün, önemli olan bunu kişinin nasıl yapacağı veya yapabileceği.

Nasıl yaparız hocam?

[Admin]

Bunu kendin bulman daha sağlıklı olur bir çok yolu var.

İçsel yolculuk kiminde bir dağın zirvesine tırmanma çabası, kiminde mistik bir deneyim, kiminde derin ruhsal deneyimler, kiminde yaratıyıca tam teslimiyet, kiminde hayatın içinde çekilen çileler, kiminde ağır imtihanlar olarak karşımıza çıkabilir. Kimisi zihinsel bir faaliyetle bunu yapabilirken kimi de yaşamda karşılaştığı zorluklarla bunu yapabilir.

[Uchiha Sasuke]

Tabiki mümkün, önemli olan bunu kişinin nasıl yapacağı veya yapabileceği.

Öz den kastın ne ? Ya özün tahmin ettiğin gibi doğru ve mükemmel değilse. Bize ait olmayan davranış dediklerin belki de senin gerçek davranışlarındır ve benim davranışlarım dediğinde belki senin davranışların değildir. Belki özün sahtedir.
Bence benim özümde bozuk. Çok şey bilmiyorum ama keşke bu kadar bilgi edinmeseydim diyorum.Bir yerden sonra çok yanlış yollara kayabiliyor. Hem alim olup hem saf kalabilmek zor mesele.Ha ne alimim ne safım o da ayrı mesele. (Psikolojik olarak sıkıntı verebilir. Yeni bir hastalık olduğunu öğrendik diyelim. Bu hastalığın belirtileri de sende varsa ben kesin bu hastalığa yakalandım deyip bir nevi kendini şartlandıra şartlandıra gerçekten hasta oluyorsun. Fazla bilgi benim için bunun gibi ters etkiler yapabiliyor. Belki de düşünme şeklimizde sıkıntı vardır.)
Hazır konu açılmışken kendi düşüncelerimi de söyleyeyim. Yine dini bir mesele Hayat zaten dinden ibaret de neyse.

Eğer özden kasıt çocukluk ise.Çocukken de çok saf değildik ki. Ruh insan bedenine koyulduğunda nefis onu işgal ediyor. Aslında küçük bir çocukta da nefis var. Yani çocuklukta çok saflık dönemi değil. Tamam akıl ermez bazı şeylere o ayrı bir konu. Ama sonuçta içinde nefis ve kararmış bir ruh barındırıyor. Hani çocuklar günah işlediğinde yazılmaz ya. Belki günah yazılmıyor ama işlediği günahlar kalbini karartıyor. Bu tam olarak nasıl oluyor bilemiyorum. Ama şöylede bir şey. Ana karnındayken her çocuk evliyadır. Ana eğer helal lokma yiyorsa sıkıntı yok. AMa haram yiyorsa karnındaki o çocuğun derecesi düşmeye başlıyor. Bu emzirme dönemindede geçerli. Eğer abdestli olarak emzirirse sıkıntı yok. Ama tam tersi çocuğun makamının iyice düşmesine ve belki de saflığının gitmesine sebep oluyor. Bu görünürde ananın suçu gibi gözükse de kader diye bir durum var.(Kader konusuna da çok girmek istemiyorum. Bir evliya kaza ve kader konuşmayın zira bu yolda 70 bin alim helak olmuştur." diyor. Çetrefilli konu yani hiç bulaşmamak en iyisi.)

Şimdi yine ikilim de kaldık. Ya helal ve abdestli bir şekilde çocuk büyütülürse saflığını kaybetmiyor. Ama tam tersinde kaybediyor. Ki günümüze bakacak olursak çoğu çocuk saf(temiz) değil. Çünkü nefsi barındırıyor içinde.

Bence özümüze dönmekten kasıt çocukluk ise gereksiz bir şey. Geriye dönmektense ileriye gidip nefsi terbiye ederek asıl öze ulaşmak en doğrusu. Ama özden kasıt Ruhun gerçek varlığıysa..Bu yolda nefsin terbiyesine çıkıyor

Ya da özden kasıt tamamen ruhsal olmayan yüzeysel bir şeilde davranışlar ise bence ona yapacak bir şey yok. Çocukluğuna göre arada uçurumlar var. ( Çocukluğunu bilmiyorum ama herkes de böyle oluyordu herhalde ) Şu an bir üst formundasın. Doğru veya yanlış. Hem beynin olarak hemde genel olarak yani

Belkide özü ben yanlış anladım ama düşündüğüm konulardan birisi ve düşündüğüm şekli buydu.

Haklılık payım yok mu Abi ?

[Budray]

Tabiki mümkün, önemli olan bunu kişinin nasıl yapacağı veya yapabileceği.

Öz den kastın ne ? Ya özün tahmin ettiğin gibi doğru ve mükemmel değilse. Bize ait olmayan davranış dediklerin belki de senin gerçek davranışlarındır ve benim davranışlarım dediğinde belki senin davranışların değildir. Belki özün sahtedir.
Bence benim özümde bozuk. Çok şey bilmiyorum ama keşke bu kadar bilgi edinmeseydim diyorum.Bir yerden sonra çok yanlış yollara kayabiliyor. Hem alim olup hem saf kalabilmek zor mesele.Ha ne alimim ne safım o da ayrı mesele. (Psikolojik olarak sıkıntı verebilir. Yeni bir hastalık olduğunu öğrendik diyelim. Bu hastalığın belirtileri de sende varsa ben kesin bu hastalığa yakalandım deyip bir nevi kendini şartlandıra şartlandıra gerçekten hasta oluyorsun. Fazla bilgi benim için bunun gibi ters etkiler yapabiliyor. Belki de düşünme şeklimizde sıkıntı vardır.)
Hazır konu açılmışken kendi düşüncelerimi de söyleyeyim. Yine dini bir mesele Hayat zaten dinden ibaret de neyse.

Eğer özden kasıt çocukluk ise.Çocukken de çok saf değildik ki. Ruh insan bedenine koyulduğunda nefis onu işgal ediyor. Aslında küçük bir çocukta da nefis var. Yani çocuklukta çok saflık dönemi değil. Tamam akıl ermez bazı şeylere o ayrı bir konu. Ama sonuçta içinde nefis ve kararmış bir ruh barındırıyor. Hani çocuklar günah işlediğinde yazılmaz ya. Belki günah yazılmıyor ama işlediği günahlar kalbini karartıyor. Bu tam olarak nasıl oluyor bilemiyorum. Ama şöylede bir şey. Ana karnındayken her çocuk evliyadır. Ana eğer helal lokma yiyorsa sıkıntı yok. AMa haram yiyorsa karnındaki o çocuğun derecesi düşmeye başlıyor. Bu emzirme dönemindede geçerli. Eğer abdestli olarak emzirirse sıkıntı yok. Ama tam tersi çocuğun makamının iyice düşmesine ve belki de saflığının gitmesine sebep oluyor. Bu görünürde ananın suçu gibi gözükse de kader diye bir durum var.(Kader konusuna da çok girmek istemiyorum. Bir evliya kaza ve kader konuşmayın zira bu yolda 70 bin alim helak olmuştur." diyor. Çetrefilli konu yani hiç bulaşmamak en iyisi.)

Şimdi yine ikilim de kaldık. Ya helal ve abdestli bir şekilde çocuk büyütülürse saflığını kaybetmiyor. Ama tam tersinde kaybediyor. Ki günümüze bakacak olursak çoğu çocuk saf(temiz) değil. Çünkü nefsi barındırıyor içinde.

Bence özümüze dönmekten kasıt çocukluk ise gereksiz bir şey. Geriye dönmektense ileriye gidip nefsi terbiye ederek asıl öze ulaşmak en doğrusu. Ama özden kasıt Ruhun gerçek varlığıysa..Bu yolda nefsin terbiyesine çıkıyor

Ya da özden kasıt tamamen ruhsal olmayan yüzeysel bir şeilde davranışlar ise bence ona yapacak bir şey yok. Çocukluğuna göre arada uçurumlar var. ( Çocukluğunu bilmiyorum ama herkes de böyle oluyordu herhalde ) Şu an bir üst formundasın. Doğru veya yanlış. Hem beynin olarak hemde genel olarak yani

Belkide özü ben yanlış anladım ama düşündüğüm konulardan birisi ve düşündüğüm şekli buydu.

Haklılık payım yok mu Abi ?

Aklımı karıştırdın yahu
Dediklerinde haklısın ama ben daha çok seçimlerimi, zevklerimi bana özel olan davranışlarımı tekrar istiyorum.(Nefsin terbiye edilmiş haliyle tabii)
Hanj derler ya artık eski Budray yok yeni Budray var. Ben onun yerine küçük Budray'ın artık daha olgun, daha nefsini engellemiş bir Budray olsun istiyorum. Belki de öyleyimdir bilemem. Genel olarak küçükken seçtiğim şeyler, yaptığım şeyler kişiliğime daha yakındı.

[Budray]

Şöyle de izah edebilirim. Şimdi büyüyünce daha çok bilgi birikimimiz oluyor ve daha çok mantıksal hareket ediyoruz. Mantıkla hareket etmek çoğu zaman bana yararlı olmuyor. Tamam mantıklı hareket etmeyeceğim diyorum bu kezde mantıklı olanı bildiğim için kararsız kalıyorum. O yüzden seyir defterimde kendinize göre uydurun, kendinizi tanıyın yazdım.

[Admin]

Tabiki mümkün, önemli olan bunu kişinin nasıl yapacağı veya yapabileceği.

Öz den kastın ne ? Ya özün tahmin ettiğin gibi doğru ve mükemmel değilse. Bize ait olmayan davranış dediklerin belki de senin gerçek davranışlarındır ve benim davranışlarım dediğinde belki senin davranışların değildir. Belki özün sahtedir.
Bence benim özümde bozuk.

Öz insanın aslı, madde bedenle ve maddi dünya ile kuşatılan büyüdükçe aslından uzaklaşılan (öze ve kişiye uygun olmayan yetiştirme, eğitim, yönlendirmeler vs. ile), kaynağa doğrudan bağlı olan.

Hiç kimsenin özünün bozuk olması mümkün değil, dünyaya geldiğimiz anda herkes, özü itibari ile saf ve temizdir. Bu konu dini kaynaklarda da dile getirilir. Özden uzaklaşma geldiği kaynağı unutup madde planına bağlandıkça ortaya çıkar. Bu ruh ve maddenin özellikle ile ilgili. - ve + 'nın çekim alanı gibidir. Hangi tarafa yaklaşırsa o tarafın çekim alanına girer ve diğerinden uzaklaşır.

Belki doğum anında veya annesi ile birlikte olduğu süreçte, belki daha da öncesinde her insanı farklı kılan özellik nedeni ile bir kutba daha yakın veya uzak olabilir ancak bu özün temiz olmadığı anlamına gelmez. Değişim ve dönüşüm geçirmesi gerekebilir.

[Uchiha Sasuke]

Benim de azıcık kafam karıştı ama,
Şimdi budrayın bahsettiği bir nevi kişilik ( hala yanlış anlıyorum galiba) ve kişilik küçükken sıfırdan oluşuyor. Bunu çocuk çevreden gördüğü şekliyle öğrenmiyor mu ? Şimdi beni de budrayın yerine koyarsak hayatı boyunca, küçüklüğünden beri aynı şeyleri yaşarsam bende budray gibi olurum.Büyürken de farklı şeyler öğrenip farklı bir budray olurum. Değişmen kötü biri olduğun anlamına mı geliyor ki... neyse ben çok farklı bir noktaya doğru gidiyorum kafam karıştı. Siz şey yapın konuşun. Ben gidiyorum. Çok utandım (:

Yada bir dakika. Şimdi eski seçimleri, davranışlarımı istiyorum diyorsun ya. Aslında yukarıda dediğim gibi çocukken, akıl tam ermediği için çevreden nasıl gördüysen, ya da nasıl yorumladıysan öyle davranıyordun. Aslında onlar senin davranışların değil anne babanın davranışlarıydı. Ama büyüyünce kendi seçimlerini düşünüp yapabiliyorsun. Ha küçükken tabii bazı şeyler temiz kalabilir ama ona da yapacak pek birşey yok gibi. Ergenlik dönemindesin zaten kafa karışıklığı, birşeylere cevap araman çok normal. Ama ne bileyim öyle işte.. (:

[Budray]

Benim de azıcık kafam karıştı ama,
Şimdi budrayın bahsettiği bir nevi kişilik ( hala yanlış anlıyorum galiba) ve kişilik küçükken sıfırdan oluşuyor. Bunu çocuk çevreden gördüğü şekliyle öğrenmiyor mu ? Şimdi beni de budrayın yerine koyarsak hayatı boyunca, küçüklüğünden beri aynı şeyleri yaşarsam bende budray gibi olurum.Büyürken de farklı şeyler öğrenip farklı bir budray olurum. Değişmen kötü biri olduğun anlamına mı geliyor ki... neyse ben çok farklı bir noktaya doğru gidiyorum kafam karıştı. Siz şey yapın konuşun. Ben gidiyorum. Çok utandım (:

Yada bir dakika. Şimdi eski seçimleri, davranışlarımı istiyorum diyorsun ya. Aslında yukarıda dediğim gibi çocukken, akıl tam ermediği için çevreden nasıl gördüysen, ya da nasıl yorumladıysan öyle davranıyordun. Aslında onlar senin davranışların değil anne babanın davranışlarıydı. Ama büyüyünce kendi seçimlerini düşünüp yapabiliyorsun. Ha küçükken tabii bazı şeyler temiz kalabilir ama ona da yapacak pek birşey yok gibi. Ergenlik dönemindesin zaten kafa karışıklığı, birşeylere cevap araman çok normal. Ama ne bileyim öyle işte.. (:

ya kişilikten ziyade istekler desek doğru olur. Söyle söyleyeyim bir kişinin istekleri o kişinin kişiliğini belirtir. Avatar çizgi dizisinden örnek vereceğim küçükken önüne bir sürü oyuncak seriyorlar onlardan 3 muydu 4 muydu ne onları seçmesini istiyorlar. Avatarın seçtiği oyuncaklar bütün avatarların seçtiği oyuncakla aynı oluyor. Böylece avatar olup olmadığını ordan anlıyorlar çünkü avatarlık sistemi babadan oğula değil rastgele aynı Peygamberlerimizin seçildiği gibi. İşte bende o isteklerimi geri istiyorum. Şimdi her şeyin iyi ve kötü yanını gördüğüm için hep kararsız kalıyorum.